Sinds 2017 maken Ernst Buning en Wout Ros wekelijks samen muziek. Aanleiding was een ontmoeting tijdens een training voor mantelzorgers. Het bleek dat zij de passie voor het maken van muziek deelden. Ze spraken af in de huisstudio van Wout en bleken elkaar goed aan te vullen: Ernst met zang en akoestische gitaar, Wout met de elektrische gitaar en bas. En als het zo uit kwam kroop één van hen achter de piano.

In 2018 vormden zij samen met Erna en Francesco, de theatergroep ‘Jong van Geest‘. Met persoonlijke verhalen en Nederlandstalige luisterliedjes neemt deze groep de aanwezigen mee in de zoektocht naar positief ouder worden.
Ook vormen Ernst en Wout samen het duo ‘Boomers4Boomers‘. Met Engelstalige liedjes uit de jaren vijftig geven zij het publiek een gezellige middag of avond. In 2022 begonnen Ernst en Wout met het maken van filmpjes waarin een liedje van vroeger centraal staat. In 2023 wordt dit samen met Linda Beele uitgebreid naar een ‘live’ versie.

Ernst Buning: ‘Ik vind het heerlijk om muziek te maken. Eigenlijk is ‘mijn’ muziek meer de Beatles en Stones, maar hoe meer nummers we uit de jaren vijftig en begin jaren zestig spelen, des te meer ik dat waardeer. Live optreden met Jong van Geest of Boomers4Boomers geeft altijd veel voldoening. Helaas heeft corona wat dat betreft roet in het eten gegooid. Erg leuk om nu met een nieuw project van start te gaan en liedjes uit te diepen en samen op te nemen voor een aflevering van Ik zing mijn herinnering.’

 

Wout Ros: ‘Als gepensioneerde heb ik weer veel tijd en zin gekregen om muziek te maken. Samen met Ernst is dat altijd leuk. Vroeger was mijn activiteit als gitarist ‘uiteraard’ gericht op rock- en Engelstalige popmuziek. Ik zat in meerdere bandjes.
Ouder wordend is mijn muzieksmaak veel breder geworden. Toen Ernst met het voorstel kwam om voor rijpere mensen iets muzikaals te doen, paste dat precies in mijn behoeften. Met het programma Ik zing mijn herinnering voegen we daaraan nu video toe. Ik verheug me op iedere aflevering.’

 

Linda Beele: ‘Tijdens een uitje van Stichting Vier het Leven, ontmoette ik Ernst. Hij vroeg mij of ik een herinnering had aan een speciaal liedje uit mijn jeugd. Dat liedje had ik wel. Al jaren. Hij interviewde me, maakte er met Wout een mooi filmpje van en zette het op YouTube. Toen hij me vroeg of ik mee wilde werken aan de ‘live’ versie van IZMH, was ik meteen enthousiast. Ik ga de verhalen achter de liedjes schrijven en vertellen. Vanaf kinds af heb ik een passie voor schrijven. Een paar jaar geleden kwam mijn roman uit. Nooit Meer Schuifkaas, gebaseerd op het leven van mijn moeder. Ik ben altijd geïnteresseerd naar het verhaal achter de mens. Waar komt iemand vandaan, wat zijn de herinneringen, wat voor invloed hebben ze op de rest van het leven. Ik hou van verhalen, zowel om naar te luisteren als om ze te vertellen. Ik kijk er naar uit om met zijn drieën een mooie, onvergetelijke voorstelling te maken.’